WAW-weekend Waldbreitbach : 20, 21, 22 januari 2012

Het gedicht !

Na een vroeg vertrek kwamen we vrijdag aan in Waldbreitbach
Meteen al wist iedereen die het hotel zag :
Hier gaat alles op en top meevallen
Zeker nadat het ontbijtbuffet werd aangevallen  

We kwamen naar het Wiedtal om WAW te wandelen
Na  een korte rit met de Demersteebus begonnen we dan ook te handelen
Het zou vandaag een vrij vlakke aanloop zijn
Al deden onze longen en spieren na 500 m al pijn  

De Rijn lag breed en sloom onder ons te bochten
Wij volgden zijn Steig, terwijl we mee de blauwe schildjes zochten
Afdalen dan naar Leutersdorf, tussen de knoestige wijnstokken
Om in Rheinecker Hof onze vleesschotel binnen te schrokken

 Met een volle maag dreef de hoofdman zijn kudde dan de berg weer op
Longen pompten en harten sloegen in galop
De Andernacher Geyser zouden wij beneden ons zien spuiten
Doch, naar zijn hoge straal hebben we kunnen fluiten

 Avondeten in Hotel zur Post was een waar feest
Aan sommige tafels deden ze een spelletje “eten om ter meest”
Voor er aan tafel werd gegaan dronken we het “Schwarzes Bier”
Het zorgde nadien voor een goei vertering en veel vertier  

Dag twee aten we ’s morgens weer bokes met tikkeneike
Nodig om ’s middags de stop in Kurtscheid te bereiken
Na de goulash en de Weissen dan weer terug op pad
Striemende wind en regen deze keer : zo werden we nat

 “Slipping and sliding” tussen de beuken naar benee
Aan Mutter Rosa haar kapel weer steil omhoog : iedereen volgde gedwee
Klimmen tot aan de mesthoop van Boer Flap
In de verte lag het Klooster : bergaf waren we er rap

 Kerststallen tellen dan : er waren er 48 … of nog meer ?
Het Kersttafereel in de Kerk : daar ging iedereen nogal over te keer
Drie weken lang werken ze er met zijn achten aan
Een meesterwerk, dat vanaf Lichtmis weer opgeborgen in een loods zal staan

Het laatste avondmaal, met Puten, Kalb und Zander
“Da’s ne vis, maar ‘k weet niet welke”, zei iemand heel schrander
Daarna een rondje Schlagerfestival en Polonaise
Al waren er die niet zo hielden van muziek op deze wijze

 Zondag al ontbijten om half acht
Wandelaars : ’t zijn zotten, mij gedacht !
Busje in en dan op weg naar Strauscheid
Er stond daar boven een stevige wind en ’t was er kaait

 Altijd weer bergop, bergaf – niet goed voor de knaaien
“Nu komt er ne lange bergaf”, zei de hoofdman om wat te paaien
Was ook zo, maar toen kwam de klim naar “het Rossbacher  Hoopke”
En werden we op de top beloond met een druppel uit een stoopke

 Eintopf, met vlees, erwten en patat kregen we in een frisse tent
Er werd dan ook naarstig verhuisd door vrouw en vent
Buiten viel er – na de middag – weer wat fijne regen
En blijkbaar kunnen sommigen daar écht niet tegen

 Achter Het Hoopke zagen we, spierwit, een hermelijn
En langs de kant van de weg een houten slang : heel fijn
De Wied zette de wandeling onder water
De andere kant die laten we dus voor later

 Over de Radweg freewheelden we weer naar Waldbreitbach
Terug in het hotel wist niemand wat ‘m zag
Lekkere Kuchen und Kaffee, à volonté
En dan : adieu, Auf Wiedersehen en weg ermee

 Het was weer fijn WAW’en met jullie er bij
Hopelijk is iedereen weer gelukkig en blij
Het was goed in Hotel zur Post in het mooie Wiedtal
Volgend jaar zijn we er weer terug : ik, jij … wij allemaal !!!

 Eddy, de Hoofdman