WAW-weekend
in het Saarland
Merzig : 6, 7, 8 maart 2015
Voor tweede
jaar op rij :
eerste écht lenteweekend valt samen met WAW-weekend !
Geluk krijg je
niet zomaar, maar moet je afdwingen … Laat één ding duidelijk zijn : het
weer tijdens ons WAW-weekend kregen we zomaar cadeau, daar hebben we dus niets
moeten voor doen. Net als vorig jaar viel ons wandelweekend samen met het
eerste weekend waarin de lente zich liet voelen. ’s Morgens zorgde de
nachtelijke vorst nog voor een berijpt landschap, maar eens de zon aan haar
opwarmingsronde begon, steeg het kwik en klom de thermometer op zondag zelfs tot
net boven de 15°. Het was dan ook heerlijk wandelen, daar in het
Saarland. Voor velen was dit een nog maagdelijk, onbekend wandelgebied.
Na ons driedaags bezoek ben ik ervan overtuigd dat er van onze Paalse wandelaars
nog wel een aantal een tweede keer zullen afzakken naar de vallei van de
grootste bijrivier van de Moezel.
Het was
inderdaad mooi wandelen over de Saarlander Traumschleifen (droomlussen).
Verre zichten, dichte bossen, de drie windmolens aan de rand van het Bietzinger
Wald, een heus kruis bovenop de Litermont, klimmen over rotsen op het
Felsenpfad, het prachtige Saarpanorama met de bocht van 180° (Saarschleife) en
op zondag de afzink naar het schilderachtig mooie Saarburg, tussen de
wijngaarden door : stuk voor stuk mooie herinneringen aan een erg geslaagd
weekend.
Naar goede
gewoonte zette ik op de terugweg de herinneringen, die dan nog erg vers in het
geheugen zitten, op rijm. Als je dit leest, krijg je, als thuisblijver of
als WAW-weekend-ganger, een beeld van hoe het was op ons Saarlandweekend.
We gaan het geluk nu niet langer tarten en schuiven volgend jaar ons weekend op
naar het eerste weekend van april (1 tot en met 3 april 2016). Tegen dan
heeft de lente de eerste bloesems al doen ontluiken, bloeien er narcissen in de
perkjes en heeft de zon nog wat meer aan kracht gewonnen. We houden dan
wel de naam WAW-weekend aan, doch we wijken dus uit naar de lente.
Bestemming wordt volgend jaar de Moezelvallei. In het toeristisch erg
gekende Cochem vonden we onderdak voor onze grote WAW-bende in Moselromantik
Hotel Panorama, vlakbij de oever van de rivier. Nu al vastleggen in de
agenda en uitkijken naar de inschrijvingsavond, ergens in oktober of november !
Het gedicht !
Het
was weer vroeg opstaan, vorige vrijdag daar in Paal
Keurig op tijd waren we echter weer allemaal
Klaar voor een weekend lang stappen in het nog onbekende Saarland
In het 3-sterren Hotel Römer waren we de volgende dagen klant
Koud,
parelende sterren en een heldere, volle maan
Ideale omstandigheden wachtten er ons om op weekend te gaan
Rustig knaagde Etienne met zijn dubbeldekker de kilometers weg
Tot Luxemburg ging alles goed – toen begon echter de pech
We vorderden nog wel, maar het was slechts heel flauw
De minuten tikten weg en zo ook de rijtijd van Etienne
Al bleef hij achter het stuur van het Demerstee-vlaggenschip toch nog wel erg
zen
Drie
kwartier later dat voorzien en met nog net twee minuten tegoed
Zetten we na vier uur in Merzig aan de grond onze voet
Van de bus, via het toilet, aan tafel voor het Frühstücksbuffet
Alle zorgen van onderweg weer weg – van nu af alleen nog maar pret
Van aan de drie windmolens gingen we op pad – iedereen volgde gedwee
Leeuweriken kwamen ons boven de velden kwetterend begroeten
En in het bos behoedden een plankenpad ons voor natte voeten
Maar we moesten verder, we hadden niet te kiezen
In het Fiescherberghaus wachtte immers ons eerste “lichte” middagmaal
Kartoffelsalat met Schweinenfleisch : we lustten het – bijna – allemáál
Een deel reed met de bus tot Merzig en had daar nog tijd om wat te klappen
Eens de anderen in het hotel kwamen binnen druppelen
Kon ieder naar zijn kamer om daar fluks onder de douche te huppelen
De tafels stonden mooi gelijnd en er was voor ieder een zitje klaar gezet
We genoten van de lekkere, stevige Duitse kost
En dan naar bed … ook zij die hadden “gebrost” !
Vroeg opstaan en dan naar Scheiden – iedereen was weer mee
De Duivelsrots ontlokte de voorzitter een oerkreet
Voor sommigen kostte het overwinnen van deze rots al heel wat zweet
Wat verder gevallen bomen die je met een omwegje vermeed
Restsneeuw tussen de dennen – de winter was nog niet lang dood
Bij een vijver : “Schollekes !” … het was weer Mia die de borrels ingoot
Wij zouden er eten in de zaal naast die die klaarstond voor een trouw
Heerlijk fris bordje sla, super lekkere Spätzle en wat van ’t zwijn
Wat kan het leven van een WAW-wandelaar toch heerlijk zijn
Een mooi pad er naartoe, langs struise vogels tot aan … een bareel : wat nu !?
Wij zijn geen “Cloef”-kappers en zoeken de weg naar het beroemde
uitzichtpunt
Een prachtig zicht naar onder, op de Saar, was ons daar gegund
Met nog maar
Nee hoor ! We dalen te voet af naar Mettlach, een
“Altijd
bergaf”, het eeuwige devies van onze Wanderhauptman
Bleek ook nu weer iets dat je best NOOIT geloven kan
Stekelige bulten met hobbelige stenen vonden we op ons pad
Doch, we haalden het en tegen kwart over vijf was iedereen blij dat hij weer in
de bus zat
Duidelijk niet, want ook op zondag zat de refter vóór half acht weer vol
Sommigen kozen toch liever voor een halve dag rust
De meerderheid hun wandelhonger bleek echter nog lang niet geblust
Heerlijk stappen, stroefen door de beukenblaren, oh zo gezond
De Piesbach, met de plankjes er langs, was een tijdje onze gezel
Klimmen en dalen tussen stoere beuken, al was het nooit echt fel
Dan terug naar Hotel Römer, om van een Eintopf te genieten dus
Lange Knackwürste met een stevig velleke er rond
Daarbij een flink bord erwtensoep : weeral goed voor een extra pond
Daar werd ons na het dorp een mooi zicht op de rivier geboden
Naar Ayl dan, hoog tussen de knoestig kale wijnstokken
Bergop werd bij tijd en wijle al eens flink doorgetrokken
Door een Italiaan met een westerntronie, die slechts sporadisch lacht
De eerste lentezondag sloeg als een tsunami over zijn zaak
Dus liep het na de Kaffee und Kuchen met de bediening “etwas” spaak
Al keken diegenen die niet met drank werden bediend toch maar wat groen
Begrijpelijk, maar we onthouden alleen het goede van deze drie dagen
Zoals het feit dat we over het weer zeker niet mochten klagen
Van nu af kunnen we naar een bestemming voor 2016 beginnen te spieden
Het was weer een toffe groep waarin elkeen zijn plekje kon vinden
Wat leidde tot een hechte bende van 84 goedgezinden
Al staat binnenkort op ’t Feest van de club de tafel weeral gereed
We zien mekaar binnenkort op onze tocht van Sint Baaf
Blijf wie je bent : gezond, sportief en … braaf !
Eddy
[ terug ]