Vrijdag 4 november 2022
Martine Van Camp Tocht
KWSV Wandelend Paal vzw
Afstandentabel Info alle afstanden
De
jaarlijkse Martine Van Camp-Tocht is doorheen de jaren uitgegroeid tot één van
dé grote klassiekers tussen de weektochten.
Ieder jaar weer lokt deze tocht, die steevast wordt georganiseerd op de
vrijdag van het Allerheiligenverlof, heel wat wandelaars.
Nogal wat ouders en grootouders brengen hun kinderen en kleinkinderen mee
om hen eens te laten proeven van het georganiseerd wandelen.
Dat er steeds een “kidsparcours” wordt aangeboden, waarbij je vrij
door het prachtige provinciaal domein Halve Maan mag, vormt ook steeds een
meerwaarde.
En verder is er natuurlijk die eeuwig mooie natuurlijke schoonheid van
Diest en omgeving.
Begin november kleuren de bomen herfstig mooi en ze vormen zo een
pastelkleurig kader rond deze Martine Van Camptocht.
Zoals
ieder jaar gaat ook nu weer de opbrengst van deze tocht naar de drie goede
doelen die we sponsoren. Het zijn drie VZW’s die werken met en voor
mentaal gehandicapten : Martine Van Camp, ’t Weyerke en ’t Perdje.
Deze Martine Van Camptocht is meteen ook de laatste organisatie die we als club
dit jaar zullen afwerken. Dus is dit ook de laatste kans om alsnog aan
“Zes van de Negen” te geraken, om dus aan zes van onze negen tochten deel te
nemen en zo de drankenkaart, met de tien scheurkaartjes goed voor een gratis
consumptie, te kunnen verdienen. We hopen op héél wat wandelende leden
van onze eigen club !
Naar
goede gewoonte stippelen we ook nu weer drie wandellussen uit, die je dan kan
combineren.
Ieder van die lussen belicht een ander aspect van de natuur in en rondom
Diest.
De eerste omloop start door de tuin van het Bezoekerscentrum.
Wat misschien niet zo bekend is, is dat in die tuin eigenlijk het
Hageland in miniatuurvorm werd aangelegd.
De grote heuvel die je voor je ziet, staat symbool voor de Hagelandse
getuigenheuvels, restanten van de Diestiaanzee die zeven miljoen jaar geleden
tot in deze regio reikte.
Het beekje aan de rand van de weide stelt de Demer voor, de rivier die
breed meanderend als een zilveren lint door het Hagelandse landschap kronkelt.
De fruitbomen in de weide voor het Bezoekerscentrum verwijzen naar de
vele fruitgaarden op de Hagelandse heuvelruggen.
Tussen de heuvel en de het naastliggende plateau loopt een grasweg, die
doet denken aan de diepe holle wegen die je in het Hageland veelvuldig aantreft.
Eens we dit “Mini-Hageland” achter ons hebben, komen we in het Domein
Halve Maan.
Het
Provinciedomein Halve Maan is aangelegd op de omwallingen van de militaire
vestingsgordel (1837-1855) rond het strategisch gunstig gelegen Diest. Die
verdedigingsgordel moest de eventuele invallen van de Nederlanders uit het
noorden afslaan. De plaats waar het domein nu ligt, vormde een vooruitgeschoven
bastion omringd door water. In militaire termen is dat een “lunette”,
vandaar komt dus de benaming “Halve Maan”. We
genieten van de stilte en de kleurenpracht van de bomen op het domein en gaan
achterlangs naar de vroegere Slachthuissite.
Tussen de vernieuwde woonblokken stappen we over heraangelegde
klinkerpaadjes om dan af te dalen naar de Badstraat, die ons naar Webbekom
stuurt.
We draaien rond de dorpskom en de Sint Trudokerk en volgen dan de bonkige
kasseien die ons meenemen naar het tracé van de vroegere Spoorlijn 22,
Diest-Tienen, die in 1878 werd aangelegd.
Tot 1957 was er reizigersvervoer op deze lijn.
Vandaag is het tracé van de vroegere ijzerenweg omgevormd tot een mooi
wandel- en fietspad.
Het brede pad doorkruist het uitgestrekte natuurgebied van het Webbekoms
Broek.
Langs de boorden van Demer komen we weer aan het Bezoekerscentrum. (8,6
km)
Op
de tweede lus zal je versteld staan van het vele groen dat Diest kan bieden,
naast natuurlijk die vele geklasseerde gevels.
In het Warandepark is het genieten van het herfstig kleurenpalet, tussen
de stoere beuken en eiken.
Door de witte poort, ooit de voorgevel van de dokterswoning van dr.
Verstappen (hij schonk het park aan de Stad Diest), verlaten we het park.
Boven op de poort staan beelden die eertijds prijkten voor het vroegere
Noordstation van Brussel.
Over de stemmige Grote Markt, met zijn mooie gevels, het Stadhuis en de
Sint Sulpitiuskerk, zetten we koers naar de Citadel.
Langs de kasseibaan (aankomststrook van Dwars door het Hageland) dalen we
af naar de Allerheiligenkerk.
Zeker eens binnenstappen, want geopend in de periode rond Allerheiligen.
Over de Kaai, waar we de vroegere aanlegkade langs de Demer zien, gaan we
naar het Spijker, zonder twijfel één van de mooiste gebouwen van Diest (en
verre omgeving) ! Altijd mooi wandelen door Park Cerckel, met het smeedijzeren
brugje over de vijverpartij.
We kriskrassen verder door smalle steegjes, midden het hart van de
Demerstad, doorkruisen het stadsinbreidingsproject van de vroegere Shoe
Post-site om dan binnen te treden in het Begijnhof, beschermd als
Unesco-werelderfgoed.
Na een kort bezoek aan dit “stadje in de stad” staan we weer aan het
Bezoekerscentrum. (6,6 km)
De derde lus start over de Wallen. Vanaf de ijzeren passerelle over de Saspoort kunnen we zien hoe ver de werken om de Demer weer écht door Diest te leiden, gevorderd zijn. Eens we het Zwart Water en de spoorweg zijn overgestoken, wacht Fort Leopold. Jammer dat dit ooit zo stoere militaire bolwerk steeds verder aan het oog wordt onttrokken door de oprukkende, overwoekerende natuur. We verkennen nog even de Lazarijberg, met daarachter de vallei van het Zwart Water, meteen ook de grens tussen Hageland en Zuiderkempen. Aan de brug over de spoorweg kunnen we het vorderen van de werken in de stationsomgeving gade slaan. We mogen even over de Demerpromenade, steken aan de Ezeldijkmolen de Schaffense Straat over om in het Begijnhof aansluiting te vinden met Lus 2. Samen dan nog even door het Begijnhof flaneren en dan … genieten van een frisse “Averbode”, Bier van de Tocht ! (7,3 km)